சரி எது தவறெது
பிரித்து பார்க்க
பகுத்தறிவுக்கு
பிள்ளையார் சுழியிட்டது நீ
நிஜமெது நிழலெது
தலைகீழாய் பார்த்தாலும்
கண்டுணர கண்ணுக்கு
கற்றுத் தந்தது நீ
உண்மை எது பொய்மை எது
விளங்கித் தெளியும்
பக்குவம் சொன்னது நீ
வினாக்களின்
கூட்டுத்தொந்தரவு நான்
விடைகளின்
பிரதானக் களஞ்சியம் நீ
சளைக்காமல் முகம் சுளிக்காமல்
பதில்களை சொல்லி என்
அறிவுக்கு உரமிட்டது நீ
நீ அழுதால்
நான் அழுவேன் என
அழுவதையே
நிறுத்திக்கொண்டவன் நீ
உன் காலணியை
எனக்கணிவித்து
அக்கினி அணலில்
தீ மிதித்ததும் நீ...
அடைமழையில் குடை
எனக்குமட்டும் பிடித்து
பத்திரமாய் பள்ளியில்
எனைச்சேர்த்து
காய்ச்சலில் நொந்ததும் நீ...
ஏனோ உன்னை
ஒரு மனிதனாகவே
என்னால் ஏற்றுக்கொள்ள
முடியவில்லை...
அப்பா என்றால் அன்பு..
அப்பா என்றால் சஞ்ஜீவி மலை..
அப்பா என்றால் பொக்கிஷம்..
அப்பா என்றால் அன்பின் ஊற்று..
அப்பா என்றால் அறிவின் சுடர்..
அப்பா என்றால் கணிவின் கருப்பொருள்..
அப்பா என்றால் கடவுள்..
இப்படியெல்லாம் தான்
என் மனதில் பதிந்திருக்கிறாய்...
அடுத்த பிறவி என்று
நமக்கு ஒன்று இருந்தால்
நீ எனக்கு மகனாக வா...
மாபெரும் இந்த
பிறவிக்கடனை
சிறிதேனும்
அடைக்க முடிகிறதா
பார்க்கிறேன்...
நீ என்றென்றும்
உளம் மகிழ
நலம் வாழ
உருகி வேண்டுகிறேன்
இத்தந்தையர் தினத்தில்
உன் மறுபிம்பமான
கடவுளிடம்...
உங்கள் வரிகளில் ஒலிப்பது எனது குரல் ...
பதிலளிநீக்குஒட்டு மொத்த குழந்தைகளின் குரலும் கூட ...
நன்றிகள் தோழர் !
நன்றி நியோ!
பதிலளிநீக்குநல்லாயிருக்கு !
பதிலளிநீக்குநன்றி HVL!
பதிலளிநீக்குவினாக்களின்
பதிலளிநீக்குகூட்டுத்தொந்தரவு நான்
விடைகளின்
பிரதானக் களஞ்சியம் நீ//
மிக அருமைங்க கவிதை.
பாராட்டுக்கள் மற்றும் வாழ்த்துக்கள்.
நன்றி சி. கருணாகரசு!
பதிலளிநீக்குசிறப்பான கவிதை... பாராட்டுக்கள்
பதிலளிநீக்குநன்றி வசந்த்!!
பதிலளிநீக்குவாழ்த்துக்கள்!
பதிலளிநீக்குஅப்பாவைப் பற்றிய கவிதை அருமை.