தெள்ளிய நீர் போல
ஒர் அதிர்வுமின்றி
அமைதியாய்
நின்றிருக்கிறது
மனப்பரப்பு
நெடுங்காலம்
கழித்து ஒரு
பேரமைதி
சிந்தனைகளின்றி
நிச்சலனமாய்
மனதின் மேற்பரப்பு
எண்ணங்களெல்லாம்
யோசனையில் ஆழ்ந்திருக்க
எப்போதும் ஓடிக்கோடிருக்கும்
அந்த மனக்குதிரை
சத்தமே இல்லாமல்...
சோர்ந்து விட்டதா?
ஓடிப்பயனில்லை
என தெரிந்து கொண்டு விட்டதா?
மெல்லிய இசையில்
மயங்கி விட்டதா?
மழைவிட்ட வானம் போல்
தெளிவாய்....
கழுவி விட்ட தரை போல்
புதிதாய்...
வயிறு நிறைந்த குழந்தை போல்
திருப்தியாய்...
நீர் விட்ட செடி போல்
வளமாய்...
தொடர்ந்து தோற்கும் என்
மனக்குதிரை நிறுத்தப்
போராட்டங்கள்
ஓய்ந்து போன நேரம்...
மாற்ற தேவையில்லா
சிறிய விஷயங்களும்
மாற்ற முடியாத
பெரிய விஷயங்களும்
தெரிந்து தெளிந்த
அலைகளில்லா கடல் போல...
அத்திப்பூ போல...
ஆர்பாட்டம் இல்லா
பேரணி போல...
அமைதியில் என் மனம்..
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக